Ver contexto
El séptimo día, antes que entrara en la alcoba, la gente de la ciudad dijo a Sansón:
«¿Qué hay más dulce que la miel,
qué más fuerte que el león?»
Él les respondió:
«Si no hubierais arado con mi novilla,
no habríais acertado mi adivinanza.»
(Jueces 14, 18) © Nueva Biblia de Jerusalén (Desclee, 1998)

BHSEk - Biblia Hebraica Stuttgartensia (Enhanced; KJV versification)

וַ‎(וְ)

Hebrew|wa|and

Part-of-speech: conjunction
Gender: not applicable
Number: not applicable
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[f.ab.aa] [519]
[ו] [GES1991] [BDB2226] [HAL2241]

יֹּ֣אמְרוּ‎(אָמַר)

Hebrew|yyˈōmᵊrû|say

Part-of-speech: verb
Gender: masculine
Number: plural
Person: third person
State: not applicable
Verbal tense: wayyiqtol
Verbal stem: qal


[H559] [a.ea.aa] [118]
[אמר] [GES535] [BDB564] [HAL587]

לֹו֩‎(לְ)

Hebrew|lˌô|to

Part-of-speech: preposition
Gender: not applicable
Number: not applicable
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[l.aa.ab] [1063]
[ל] [GES3706] [BDB4135] [HAL4089]

אַנְשֵׁ֨י‎(אִישׁ)

Hebrew|ʔanšˌê|man

Part-of-speech: noun
Gender: masculine
Number: plural
Person: not applicable
State: construct
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H582] [H376] [a.ep.ab] [136a]
[איש] [GES369] [BDB392] [HAL406]

הָ‎(הַ)

Hebrew|hā|the

Part-of-speech: article
Gender: not applicable
Number: not applicable
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[e.ab.aa] [459]
[ה] [GES1804] [BDB2019] [HAL2031]

עִ֜יר‎(עִיר)

Hebrew|ʕˈîr|town

Part-of-speech: noun
Gender: feminine
Number: singular
Person: not applicable
State: absolute
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H5892] [p.cm.ad] [1615]
[עיר] [GES5823] [BDB6439] [HAL6367]

בַּ‎(בְּ)

Hebrew|ba|in

Part-of-speech: preposition
Gender: not applicable
Number: not applicable
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[b.ab.aa] [193]
[ב] [GES855] [BDB923] [HAL939]

‎(הַ)

Hebrew||the

Part-of-speech: article
Gender: not applicable
Number: not applicable
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[e.ab.aa] [459]
[ה] [GES1804] [BDB2019] [HAL2031]

יֹּ֣ום‎(יֹום)

Hebrew|yyˈôm|day

Part-of-speech: noun
Gender: masculine
Number: singular
Person: not applicable
State: absolute
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H3117] [j.ay.aa] [852]
[יום] [GES3012] [BDB3361] [HAL3338]

הַ‎(הַ)

Hebrew|ha|the

Part-of-speech: article
Gender: not applicable
Number: not applicable
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[e.ab.aa] [459]
[ה] [GES1804] [BDB2019] [HAL2031]

שְּׁבִיעִ֗י‎(שְׁבִיעִי)

Hebrew|ššᵊvîʕˈî|seventh

Part-of-speech: adjective
Gender: masculine
Number: singular
Person: not applicable
State: absolute
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H7637] [v.av.ad] [2318b]
[שביעי] [GES7592] [BDB8367] [HAL8287]

בְּ‎(בְּ)

Hebrew|bᵊ|in

Part-of-speech: preposition
Gender: not applicable
Number: not applicable
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[b.ab.aa] [193]
[ב] [GES855] [BDB923] [HAL939]

טֶ֨רֶם֙‎(טֶרֶם)

Hebrew|ṭˈerem|beginning

Part-of-speech: noun
Gender: unknown
Number: singular
Person: not applicable
State: construct
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H2962] [i.bn.aa] [826]
[טרם] [GES2865] [BDB3209] [HAL3183]

יָבֹ֣א‎(בֹּוא)

Hebrew|yāvˈō|come

Part-of-speech: verb
Gender: masculine
Number: singular
Person: third person
State: not applicable
Verbal tense: imperfect
Verbal stem: qal


[H935] [b.ap.aa] [212]
[בוא] [GES919] [BDB997] [HAL1011]

הַ‎(הַ)

Hebrew|ha|the

Part-of-speech: article
Gender: not applicable
Number: not applicable
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[e.ab.aa] [459]
[ה] [GES1804] [BDB2019] [HAL2031]

חַ֔רְסָה‎(חֶרֶס)

Hebrew|ḥˈarsā|sun

Part-of-speech: noun
Gender: masculine
Number: singular
Person: not applicable
State: absolute
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H2775] [h.fx.ab] [748a]
[חרס] [GES2667] [BDB3000] [HAL2985]

מַה‎(מָה)

Hebrew|mah-|what

Part-of-speech: interrogative pronoun
Gender: unknown
Number: unknown
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H4100] [m.an.aa] [1149]
[מה] [GES4032] [BDB4486] [HAL4429]

מָּתֹ֣וק‎(מָתֹוק)

Hebrew|mmāṯˈôq|sweet

Part-of-speech: adjective
Gender: masculine
Number: singular
Person: not applicable
State: absolute
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H4966] [m.ef.ad] [1268c]
[מתוק] [GES4882] [BDB5465] [HAL5338]

מִ‎(מִן)

Hebrew|mi|from

Part-of-speech: preposition
Gender: not applicable
Number: not applicable
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H4480] [m.cl.aa] [1212]
[מן] [GES4398] [BDB4898] [HAL4822]

דְּבַ֔שׁ‎(דְּבַשׁ)

Hebrew|ddᵊvˈaš|honey

Part-of-speech: noun
Gender: masculine
Number: singular
Person: not applicable
State: absolute
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H1706] [d.aj.ab] [400a]
[דבש] [GES1608] [BDB1821] [HAL1833]

וּ‎(וְ)

Hebrew|û|and

Part-of-speech: conjunction
Gender: not applicable
Number: not applicable
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[f.ab.aa] [519]
[ו] [GES1991] [BDB2226] [HAL2241]

מֶ֥ה‎(מָה)

Hebrew|mˌeh|what

Part-of-speech: interrogative pronoun
Gender: unknown
Number: unknown
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H4100] [m.an.aa] [1149]
[מה] [GES4032] [BDB4486] [HAL4429]

עַ֖ז‎(עַז)

Hebrew|ʕˌaz|strong

Part-of-speech: adjective
Gender: masculine
Number: singular
Person: not applicable
State: absolute
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H5794] [p.bx.ab] [1596a]
[עז] [GES5740] [BDB6347] [HAL6264]

מֵ‎(מִן)

Hebrew|mē|from

Part-of-speech: preposition
Gender: not applicable
Number: not applicable
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H4480] [m.cl.aa] [1212]
[מן] [GES4398] [BDB4898] [HAL4822]

אֲרִ֑י‎(אֲרִי)

Hebrew|ʔᵃrˈî|lion

Part-of-speech: noun
Gender: masculine
Number: singular
Person: not applicable
State: absolute
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H738] [a.fo.ab] [158a]
[ארי] [GES714] [BDB761] [HAL788]

וַ‎(וְ)

Hebrew|wa|and

Part-of-speech: conjunction
Gender: not applicable
Number: not applicable
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[f.ab.aa] [519]
[ו] [GES1991] [BDB2226] [HAL2241]

יֹּ֣אמֶר‎(אָמַר)

Hebrew|yyˈōmer|say

Part-of-speech: verb
Gender: masculine
Number: singular
Person: third person
State: not applicable
Verbal tense: wayyiqtol
Verbal stem: qal


[H559] [a.ea.aa] [118]
[אמר] [GES535] [BDB564] [HAL587]

לָהֶ֔ם‎(לְ)

Hebrew|lāhˈem|to

Part-of-speech: preposition
Gender: not applicable
Number: not applicable
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[l.aa.ab] [1063]
[ל] [GES3706] [BDB4135] [HAL4089]

לוּלֵא֙‎(לוּלֵא)

Hebrew|lûlˌē|unless

Part-of-speech: conjunction
Gender: not applicable
Number: not applicable
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H3884] [l.ar.ab] [1085a]
[לולא] [GES3794] [BDB4230] [HAL4187]

חֲרַשְׁתֶּ֣ם‎(NLG)

Hebrew|ḥᵃraštˈem|plough

Part-of-speech: verb
Gender: masculine
Number: plural
Person: second person
State: not applicable
Verbal tense: perfect
Verbal stem: qal


[H2790] [h.gk.aa] [760]

בְּ‎(בְּ)

Hebrew|bᵊ|in

Part-of-speech: preposition
Gender: not applicable
Number: not applicable
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[b.ab.aa] [193]
[ב] [GES855] [BDB923] [HAL939]

עֶגְלָתִ֔י‎(עֶגְלָה)

Hebrew|ʕeḡlāṯˈî|cow

Part-of-speech: noun
Gender: feminine
Number: singular
Person: not applicable
State: absolute
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H5697] [p.al.ac] [1560b]
[עגלה] [GES5647] [BDB6241] [HAL6162]

לֹ֥א‎(לֹא)

Hebrew|lˌō|not

Part-of-speech: negative particle
Gender: not applicable
Number: not applicable
Person: not applicable
State: not applicable
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H3808] [l.ab.aa] [1064]
[לא] [GES3708] [BDB4137] [HAL4092]

מְצָאתֶ֖ם‎(מָצָא)

Hebrew|mᵊṣāṯˌem|find

Part-of-speech: verb
Gender: masculine
Number: plural
Person: second person
State: not applicable
Verbal tense: perfect
Verbal stem: qal


[H4672] [m.db.aa] [1231]
[מצא] [GES4588] [BDB5123] [HAL5026]

חִידָתִֽי‎(חִידָה)

Hebrew|ḥîḏāṯˈî|riddle

Part-of-speech: noun
Gender: feminine
Number: singular
Person: not applicable
State: absolute
Verbal tense: not applicable
Verbal stem: not applicable


[H2420] [h.az.ab] [616a]
[חידה] [GES2356] [BDB2632] [HAL2626]

Greek Bible (Septuagint Alt. Versions + SBLGNT Apparatus)

(14:1) καὶ κατέβη Σαμψων εἰς Θαμναθα καὶ εἶδεν γυναῖκα ἐν Θαμναθα ἐκ τῶν θυγατέρων τῶν ἀλλοφύλων καὶ ἤρεσεν ἐνώπιον αὐτοῦ
(14:2) καὶ ἀνέβη καὶ ἀπήγγειλεν τῷ πατρὶ αὐτοῦ καὶ τῇ μητρὶ αὐτοῦ καὶ εἶπεν γυναῖκα ἑώρακα ἐν Θαμναθα ἀπὸ τῶν θυγατέρων τῶν ἀλλοφύλων καὶ νῦν λάβετέ μοι αὐτὴν εἰς γυναῖκα
(14:3) καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ μὴ οὐκ ἔστιν ἀπὸ τῶν θυγατέρων τῶν ἀδελφῶν σου καὶ ἐν παντὶ τῷ λαῷ μου γυνή ὅτι σὺ πορεύῃ λαβεῖν γυναῖκα ἐκ τῶν ἀλλοφύλων τῶν ἀπεριτμήτων καὶ εἶπεν Σαμψων πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ ταύτην λαβέ μοι ὅτι ἤρεσεν ἐν ὀφθαλμοῖς μου
(14:4) καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ οὐκ ἔγνωσαν ὅτι παρὰ κυρίου ἐστίν ὅτι ἀνταπόδομα αὐτὸς ἐκζητεῖ ἐκ τῶν ἀλλοφύλων καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀλλόφυλοι ἐκυρίευον τῶν υἱῶν Ισραηλ
(14:5) καὶ κατέβη Σαμψων καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ εἰς Θαμναθα καὶ ἐξέκλινεν εἰς ἀμπελῶνα Θαμναθα καὶ ἰδοὺ σκύμνος λεόντων ὠρυόμενος εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ
(14:6) καὶ κατηύθυνεν ἐπ’ αὐτὸν πνεύμα κυρίου καὶ διέσπασεν αὐτόν ὡσεὶ διασπάσαι ἔριφον αἰγῶν καὶ οὐδὲν ἦν ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ οὐκ ἀπήγγειλεν τῷ πατρὶ αὐτοῦ οὐδὲ τῇ μητρὶ ἃ ἐποίησεν
(14:7) καὶ κατέβησαν καὶ ἐλάλησαν τῇ γυναικί καὶ ἤρεσεν ἐνώπιον Σαμψων
(14:8) καὶ ἐπέστρεψεν μεθ’ ἡμέρας λαβεῖν αὐτὴν καὶ ἐξέκλινεν ἰδεῖν τὸ πτῶμα τοῦ λέοντος καὶ ἰδοὺ συστροφὴ μελισσῶν ἐν τῷ στόματι τοῦ λέοντος καὶ μέλι ἦν
(14:9) καὶ ἐξεῖλεν αὐτὸ εἰς τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ ἐπορεύθη πορευόμενος καὶ ἔσθων καὶ ἐπορεύθη πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ πρὸς τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς καὶ ἔφαγον καὶ οὐκ ἀπήγγειλεν αὐτοῖς ὅτι ἐκ τῆς ἕξεως τοῦ λέοντος ἐξεῖλεν τὸ μέλι
(14:10) καὶ κατέβη ὁ πατὴρ αὐτοῦ πρὸς τὴν γυναῖκα καὶ ἐποίησεν ἐκεῖ Σαμψων πότον ἡμέρας ἑπτά ὅτι οὕτως ἐποίουν οἱ νεανίσκοι
(14:11) καὶ ἐγένετο ἐν τῷ φοβεῖσθαι αὐτοὺς αὐτὸν προσκατέστησαν αὐτῷ ἑταίρους τριάκοντα καὶ ἦσαν μετ’ αὐτοῦ
(14:12) καὶ εἶπεν αὐτοῖς Σαμψων προβαλῶ ὑμῖν πρόβλημα καὶ ἐὰν ἀπαγγείλητέ μοι τὸ πρόβλημα ἐν ταῖς ἑπτὰ ἡμέραις τοῦ πότου δώσω ὑμῖν τριάκοντα σινδόνας καὶ τριάκοντα στολάς
(14:13) καὶ ἐὰν μὴ δυνασθῆτε ἀπαγγεῖλαί μοι καὶ δώσετε ὑμεῖς ἐμοὶ τριάκοντα σινδόνας καὶ τριάκοντα στολὰς ἱματίων καὶ εἶπαν αὐτῷ προβαλοῦ τὸ πρόβλημά σου καὶ ἀκουσόμεθα αὐτοῦ
(14:14) καὶ εἶπεν αὐτοῖς ἐκ τοῦ ἔσθοντος ἐξῆλθεν βρῶσις καὶ ἐξ ἰσχυροῦ ἐξῆλθεν γλυκύ καὶ οὐκ ἠδυνάσθησαν ἀπαγγεῖλαι τὸ πρόβλημα ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας
(14:15) καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τετάρτῃ καὶ εἶπαν τῇ γυναικὶ Σαμψων ἀπάτησον δὴ τὸν ἄνδρα σου καὶ ἀπαγγειλάτω σοι τὸ πρόβλημα μήποτε ἐμπυρίσωμέν σε καὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρός σου ἐν πυρί ἦ πτωχεῦσαι ἐκαλέσατε ἡμᾶς
(14:16) καὶ ἔκλαυσεν ἡ γυνὴ Σαμψων ἐπ’ αὐτὸν καὶ εἶπεν αὐτῷ μεμίσηκάς με καὶ οὐκ ἠγάπηκάς με ὅτι τὸ πρόβλημα ὃ προεβάλου τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ μου κἀμοὶ οὐκ ἀπήγγειλας αὐτό καὶ εἶπεν αὐτῇ Σαμψων ἰδοὺ τῷ πατρί μου καὶ τῇ μητρί μου οὐκ ἀπήγγειλα αὐτό καὶ σοὶ ἀπαγγελῶ
(14:17) καὶ ἔκλαυσεν ἐπ’ αὐτὸν ἐπὶ τὰς ἑπτὰ ἡμέρας ἐν αἷς ἦν ἐν αὐταῖς ὁ πότος καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῇ ὅτι παρηνώχλησεν αὐτόν καὶ αὐτὴ ἀπήγγειλεν τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ αὐτῆς
(14:18) καὶ εἶπαν αὐτῷ οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ πρὶν δῦναι τὸν ἥλιον τί γλυκύτερον μέλιτος καὶ τί ἰσχυρότερον λέοντος καὶ εἶπεν αὐτοῖς Σαμψων εἰ μὴ κατεδαμάσατέ μου τὴν δάμαλιν οὐκ ἂν εὕρετε τὸ πρόβλημά μου
(14:19) καὶ κατεύθυνεν ἐπ’ αὐτὸν πνεῦμα κυρίου καὶ κατέβη εἰς Ἁσκαλῶνα καὶ ἔπαισεν ἐκεῖθεν τριάκοντα ἄνδρας καὶ ἔλαβεν τὰς στολὰς αὐτῶν καὶ ἔδωκεν τοῖς ἀπαγγείλασιν τὸ πρόβλημα καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ Σαμψων καὶ ἀνέβη εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς αὐτοῦ
(14:20) καὶ συνῴκησεν ἡ γυνὴ Σαμψων τῷ νυμφαγωγῷ αὐτοῦ ὃς ἦν ἑταῖρος αὐτοῦ

Biblia Comentada, Profesores de Salamanca (BAC, 1965)



Sansón se Enamora (14:1-4).
1Bajó Sansón a Timna y vio allí una mujer de entre las hijas de los filisteos; 2 y cuando volvió a subir, dijo a su padre y a su madre: He visto en Timna una mujer de las hijas de los filisteos; id a tomármela por mujer. 3 Dijéronle su padre y su madre: ¿Acaso no hay mujeres entre las hijas de tus hermanos y entre todo tu pueblo para que vayas tú a tomar mujer de los filisteos, incircuncisos? Repuso Sansón y dijo a su padre: Tómame ésa, pues me gusta. 4Su padre y su madre no sabían que aquello venía de Yahvé, que buscaba una ocasión de parte de los filisteos, que eran los que entonces oprimían a Israel.

Descendió Sansón a la localidad de Timna (Jos_19:43) tres veces (v. 1-4; 5-7; 18-19). Allí vio a una mujer, viuda probablemente y de vida dudosa, teniendo relacion sexual con ella. La propuesta del hijo escandalizó a sus padres, quienes le recordaron que el matrimonio de los hebreos con los incircuncisos repugnaba a los sentimientos nacionales Gen_24:2-4; Gen_27:46; Gen_28:1-2; Exo_34:16; Deu_7:2-4; Jos_23:12-13), maxime con los filisteos, sus enemigos e incircuncisos por excelencia (Jos_15:18; l Sam I4:6). Además, no era el hijo quien debía elegir la futura esposa, sino el padre (Gen_24:2-8; Gen_34:3-6; Gen_38:6). El fogoso Sansón no atendió a las razones de sus padres y mantuvo sus exigencias. El autor sagrado comenta esta escena familiar diciendo que Dios disponía las cosas providencialmente al servirse de aquel capricho de Sansón para que éste empezara la obra a la que le tenía destinado, que era la de luchar contra los filisteos.

Encuentro con un león (Gen_14:5-9).
5Bajó Sansón a Timna, cuando al llegar a los olivares de Timna le salió al encuentro un joven león rugiendo. 6 Apoderóse de Sansón el espíritu de Yahvé, y, sin tener nada a mano, destrozó al león como se destroza un cabrito. No dijo nada a su padre ni a su madre de lo que había hecho. 7 Bajó y habló a la mujer que le había gustado. 8 Tiempo después, bajando para desposarse con ella, se desvió para ver el cadáver del león, y vio que había un enjambre de abejas con miel en la osamenta del león. 9 Cogióla con sus manos y siguió andando y comiendo; y cuando llegó a su padre y a su madre, les dio de ella, sin decirles que la había tomado de la osamenta del león, y ellos la comieron.

De nuevo fue Sansón a visitar a la mujer de Timna; sucedió que en el viaje le salió al encuentro un cachorro de león rugiendo y con ánimo de abalanzarse contra él. No teniendo ninguna arma defensiva, le agarró por la cabeza y desgarró sus fauces como si fuera un cabrito. Análogos actos de bravura realizaron David (1Sa_17:34) y Benaya (2 Sam 23.20). En la antigüedad había leones en Palestina, como atestiguan algunos textos bíblicos (Amo_1:2; Amo_3:4-8) y como se desprende de una narración egipcíaca, según la cual Ramsés III, en la lucha contra los filisteos, alternaba sus hechos de guerra con la caza del león.
Al cabo de un tiempo bajó de nuevo a Timna, y vio que las abejas salvajes habían fabricado en su osamenta un panal de miel. El sol de Palestina, los animales carnívoros y las aves de rapiña resecaron pronto las carnes del cadáver. Sansón, aunque consagrado a Dios por el voto del nazareato, no tenía muchos escrúpulos de comer un manjar impuro, que estuvo al contacto con un cadáver.

La boda y el enigma (Amo_14:10-20).
10Bajó, pues, Sansón a casa de la mujer, y Sansón dio allí un banquete, según la costumbre de los mozos. 11Y porque le temían, invitaron a treinta mozos para acompañarle. 12Sansón les dijo: Quisiera que me permitierais proponeros un enigma.Si dentro de los siete días del convite me lo descifráis acertada mente, yo tendré que daros treinta camisas y treinta túnicas; 13pero, si no podéis descifrármelo, seréis vosotros los que habréis de darme a mí treinta camisas y treinta túnicas. Ellos le dije ron: Propon tu enigma, que lo oigamos. 14El les dijo: Del que come salió lo que se come, y del fuerte, la dulzura. Tres días pasaron sin que pudieran descifrar el enigma. 15Llegó el día séptimo. A la mujer de Sansón le habían dicho: Persuade a tu marido a que te dé la solución del enigma; si no, te quemaremos a ti y la casa de tu padre. ¿Nos habéis invitado para robarnos? 16Ella lloraba y le decía: Me aborreces; has propuesto un enigma a los hijos de mi pueblo y no quieres explicármelo a mí. El le respondió: No se lo he explicado ni a mi padre ni a mi madre, ¿y voy a explicártelo a ti? 17 así le había estado llorando durante los siete días del convite; pero el séptimo día tanto lo importunó, que él dio la explicación, y ella se la comunicó a los hijos de su pueblo. 18 Los de la ciudad dijeron a Sansón el día séptimo antes de la puesta del sol: ¿Qué más dulce que la miel? ¿Qué más fuerte que el león? El les contestó: Si no hubierais arado con mi novilla, no hubierais descifrado mi enigma. 19Apoderóse de él el espíritu de Yahvé, y, bajando a Ascalón, mató allí a treinta hombres, los despojó y dio las túnicas a los que habían descifrado el enigma. Muy enfurecido, se subió a casa de sus padres. 20La mujer de Sansón fue entregada a uno de los mozos que le habían servido de compañeros.

Sansón fue a desposarse con la mujer de Tirnna solo, sin que le acompañaran sus padres. El texto masorético dice que fue el padre el que bajó a Timna, lo cual se opone al contexto. Por razones críticas se propone la corrección del texto. Causa extrañeza que sea Sansón el que dé (v.10) el banquete, cuando, según la costumbre judía, debían ser los jóvenes o paraninfos de la mujer. Quizás fueron los padres de la mujer y los jóvenes filisteos invitados como amigos del esposo (Can_3:7; 1Ma_9:39) los que prepararon una gran fiesta que duró siete días (LXX y Syr.). Ningún amigo israelita de Sansón le acompañó en este acto, ya que este matrimonio con una extranjera hería los sentimientos nacionales. Tampoco sus padres estuvieron presentes en la fiesta (en contra de la lección del texto masorético).
Sansón quiso humillar a aquellos jóvenes valientes proponiéndoles un enigma que debían resolver en el plazo de los siete días que duraba la fiesta. Estas adivinanzas constituían un juego muy de moda en Siria y Palestina (1Re_10:1; Pro v 1:6). Crea cierta dificultad la enumeración de los días v.14; 15; 17), que tal vez puede solucionarse suponiendo una corrupción en el texto o por la carencia de la precisión matemática por parte de los hebreos (Lagrange).
Sansón resistió siete días a las lágrimas y halagos de su mujer, le pedía le manifestara el enigma; pero al fin cede, y en el séptimo 6 antes de ponerse el sol (o antes de entrar en la cámara nupcial, segun muchos autores, después de Stade), los jóvenes le dieron la unción, que el texto reproduce en forma literaria rimada. Del mismo modo les responde Sansón diciéndoles que se han servido de que le pertenece para hacer su propio trabajo (Vincent), Según Lagrange aunque la respuesta sea dura, no contiene necesariamente nada obsceno. Sin embargo, el doble sentido es transparente, y la metáfora es conocida entre griegos y romanos.

King James Version (KJVO) (1611)



Chapter XIIII.

1 Samson desireth a wife of the Philistines. 2 In his iourney hee killeth a Lion. 8 In a second iourney hee findeth hony in the carkeis. 10 Samsons marriage feast. 12 His riddle by his wife is made knowen. 19 He spoileth thirtie Philistines. 20 His wife is married to another.
1 And Samson went down to Timnath, and sawe a woman in Timnath, of the daughters of the Philistines.
2 And hee came vp, and told his father and his mother, and said, I haue seene a woman in Timnath, of the daughters of the Philistines: nowe therefore get her for me to wife.
3 Then his father and his mother said vnto him, Is there neuer a woman among the daughters of thy brethren, or among all my people, that thou goest to take a wife of the vncircumcised Philistines? And Samson said vnto his father, Get her for me, for [ Hebrew: she is right in mine eyes.] shee pleaseth me well.
4 But his father and his mother knew not that it was of the Lord, that hee sought an occasion against the Philistines: for at that time the Philistines had dominion ouer Israel.
5 Then went Samson downe, and his father & his mother, to Timnath, and came, to the vineyards of Timnath: and behold, a young Lion roared [ Hebrew: in meeting him.] against him.
6 And the Spirit of the Lord came mightily vpon him, and hee rent him as he would haue rent a kid, and he had nothing in his hand: but hee told not his father or his mother what hee had done.

[His riddle.]

7 And hee went downe and talked with the woman, and she pleased Samson well.
8 And after a time hee returned to take her, and he turned aside to see the carkeis of the Lion: and beholde, there was a swarme of Bees, and honie in the carkeis of the Lion.
9 And hee tooke thereof in his handes, and went on eating, and came to his father and mother, and hee gaue them, and they did eate: but he told not them that he had taken the hony out of the carkeis of the Lion.
10 So his father went downe vnto the woman, and Samson made there a feast: for so vsed the young men to doe.
11 And it came to passe when they saw him, that they brought thirtie companions to be with him.
12 And Samson said vnto them, I will now put foorth a riddle vnto you: if you can certeinly declare it me, within the seuen dayes of the feast, and finde it out, then I will giue you thirtie [ Or, shirts.] sheetes, and thirtie change of garments:
13 But if ye cannot declare it me, then shall yee giue me thirtie sheetes, and thirtie change of garments. And they said vnto him, Put foorth thy riddle, that we may heare it.
14 And hee said vnto them, Out of the eater came foorth meate, aud out of the strong came foorth sweetnesse. And they could not in three dayes expound the riddle.
15 And it came to passe on the seuenth day, that they said vnto Samsons wife, Entice thy husband, that hee may declare vnto vs the riddle, lest we burne thee and thy fathers house with fire: Haue yee called vs, [ Hebrew: to possesse vs, or to impouerish vs?] to take that wee haue? is it not so?
16 And Samsons wife wept before him, and said, Thou doest but hate me, and louest me not: thou hast put foorth a riddle vnto the children of my people, and hast not tolde it me. And hee said vnto her, Behold, I haue not tolde it my father nor my mother, and shall I tell it thee?
17 And shee wept before him [ Or, the rest of the seuen dayes, etc .] the seuen dayes, while the feast lasted: and it came to passe on the seuenth day, that he tolde her, because shee lay sore vpon him: and she tolde the riddle to the children of her people.

[His foxe-tailes:]
18 And the men of the city said vnto him on the seuenth day before the sunne went downe, What is sweeter then honie? and what is stronger then a Lion? And he said vnto them, If ye had not plowed with my heifer, yee had not found out my riddle.
19 And the Spirit of the Lord came vpon him, and hee went downe to Ashkelon, and slewe thirtie men of them, and tooke their [ Or, apparel.] spoile, and gaue change of garments vnto them which expounded the riddle, and his anger was kindled; and hee went vp to his fathers house.
20 But Samsons wife was giuen to his companion, whom hee had vsed as his friend.

La Biblia de Nuestro Pueblo (Liturgical Press, 2006),

Mujeres y acertijos (Cap. 14-16). En este episodio comienza la pasión desordenada de Sansón por las mujeres filisteas. Sansón al parecer quiere tener una mujer en cada región de los filisteos, comenzando con Timná, donde ve a una muchacha filistea (14,1), siguiendo con Gaza, donde encuentra a una prostituta (16,1) y por último, llega al valle de Sorec, donde encuentra a Dalila (16,4). Sansón se olvida así de las exhortaciones y advertencias de Josué y se mezcla con los paganos en matrimonio (Jos_23:12; Deu_7:3). Nuestro «héroe» al querer contraer matrimonio con mujeres extranjeras está poniendo en peligro la relación de Dios con su pueblo. Los padres de Sansón saben lo vulnerable y lo difícil que resulta este tipo de alianza y le advierten del peligro. El autor es bastante benévolo con Sansón, porque nos informa que: Dios así lo quería, para tener un pretexto contra los filisteos (Deu_14:4). Inmediatamente después, el autor nos presenta a Sansón cerca de las viñas de Timná (Deu_14:5). En el contexto de la boda, las viñas son asociadas con deseos eróticos (Cnt_1:2; Cnt_2:13; Cnt_4:16; Cnt_5:1; Cnt_6:11; Cnt_7:2-12; Cnt_8:2). El vino dentro del matrimonio era un símbolo de alegría y regocijo, pero no para nuestro héroe, que estaba dedicado y consagrado a Dios.
Tanto, la viña, como el león (Cnt_14:6) y la miel (Cnt_14:8) unen la vida de Sansón con sus mujeres filisteas. En cada historia Sansón busca desesperadamente el amor -aunque sea infiel-, y en cada escena se encuentra con el peligro. La relación de amor-muerte está acechando en cada momento al desdichado Sansón. Éste tiene que aprender una y otra vez a confiar en Dios, que misteriosamente sigue actuando en su vida. Finalmente, cuando Sansón es humillado por sus enemigos, ciego y sin fuerzas, encuentra la fortaleza nuevamente en Dios. Solamente cuando se hace vulnerable y débil Dios le da la victoria y reina la paz sobre Israel.

Nuevo Comentario Bíblico Siglo XXI (Editorial Mundo Hispano, 2019)



La boda de Sansón. Este capítulo principia con Sansón descendiendo a Timnat (1). Descendió nuevamente en el v. 5, seguido por su padre en el v. 10. Más tarde descendió a Ascalón en el v. 19a y luego, finalmente, ascendió a la casa de su padre en el v. 19b. Así, el capítulo termina donde principió: un movimiento completo. Pero era solamente un principio, como veremos en el siguiente capítulo, donde continúa el relato de la relación de Sansón con la joven de Timnat.

El cap. 14 está lleno de secretos. Está el secreto del control con propósito de Dios de las acciones de Sansón: él buscaba un motivo contra los filisteos (4). Está el secreto de lo que Sansón hizo al león (6) y de la fuente de la miel que llevó a sus padres (9). Finalmente, está el secreto de la adivinanza (14) que se desarrolla desde los dos anteriores. Detrás de la perplejidad de toda esta actividad, dirigiéndola hacia adelante a su meta predeterminada, estaba el Espíritu del Señor (13:25; 14:6, 19). Sansón parecía decidido a acceder a sus deseos personales, sin ninguna consideración a su llamamiento como nazareo. El se profanó a sí mismo sacando miel de un cuerpo muerto (8; cf. Núm. 6:6), presumiblemente bebió vino en la fiesta (10; cf. Núm. 6:3) y fraternizó con los filisteos en lugar de tratar de salvar a Israel de ellos (1-3; cf. 13:5). Pero todo el tiempo estaba inconscientemente cumpliendo el propósito de Dios (4). El era el instrumento escogido de Dios para la liberación de Israel y nada que hiciera podía cambiar eso.

La historia de Sansón es un estudio fascinante en la relación entre la libertad humana y la soberanía divina. Muestra al Señor haciendo que todas las cosas trabajen juntas para bien de su pueblo, aun cuando no estén en lo más mínimo conscientes de ello y a pesar de los caprichos de quien él había escogido como instrumento. El es hoy, aún, el mismo Dios soberano, de gracia. Todavía hace que todas las cosas trabajen juntas para el bien de su pue blo, sea que estén conscientes o no. En su siervo perfecto, Jesús, no hay ningún vestigio del capricho que vemos en Sansón (Rom. 5:6-8; 8:28).

Notas. 1 Se desconoce la localización exacta de Timnat, pero estaba en la frontera de Judá-Dan (Jos. 15:10; 19:43) y en este tiempo estaba bajo el control de los filisteos. 3 Incircuncisos es un término de desprecio (cf. 15:18). Hasta donde sabemos, los filisteos eran los únicos vecinos inmediatos de Israel que no practicaban la circuncisión. 11 Quizá se tenía la intención de que los treinta compañeros fueran un tipo de guardaespaldas, en vista de que Sansón estaba en territorio potencialmente hostil. 12 Las prendas de lino eran piezas grandes de lino, rectangulares, que podían usarse durante el día y para dormir en la noche. El hecho de que estaban manufacturadas de lino, y por lo tanto de buena calidad, las hacía un excelente premio. 15 La casa de tu padre se refiere a toda la familia, incluyendo a los siervos (cf. 15:6). 19 Ascalón estaba a 37 km. al sudoeste, sobre la costa (ver sobre 1:18). 20 El compañero (padrino de boda) era supuestamente diferente de los treinta compañeros del v. 11 (cf. 15:2 y Juan 3:29).

Dios Habla Hoy (Sociedades Bíblicas Unidas, 1996)



Reina-Valera 1995 Notes:



[1] 14.1 Las tradiciones sobre Sansón, por lo general breves y anecdóticas, reflejan el antagonismo de los israelitas hacia los que fueron sus enemigos desde el principio. Sansón, el protagonista de estos relatos, se convirtió en un héroe popular israelita, no por sus cualidades o virtudes morales, sino porque luchó contra los filisteos y estos no pudieron vencerlo ni siquiera cuando muere.

[2] 14.1 Timnat: población situada en las cercanías de Bet-semes, en la frontera entre Judá y Dan (Jos 15.10). Como se encontraba en las pendientes que conducían a la sefela o terrenos bajos (véase Jos 9.1 nota b ), se dice que Sansón descendió hasta allí. En esa época, la ciudad estaba en poder de los filisteos. Cf. 2 Cr 28.18.

[3] 14.3 Incircuncisos: designación despectiva de los filisteos, que no practicaban la circuncisión como los israelitas y otros pueblos vecinos de Israel. Véase Gn 17.10-14 n. y Circuncisión en la Concordancia temática.

[4] 14.3 La costumbre de no contraer matrimonio con mujeres extranjeras era muy antigua en Israel (cf. Ex 34.16; Dt 7.3-4; Jos 23.12-13). Ya en las tradiciones patriarcales se encuentran testimonios claros de esta costumbre (véase Gn 24.3-4 n., y cf. Gn 27.46; 28.1-2).

[5] 14.3 Ella me agrada: En esta frase aparece bien reflejado el carácter de Sansón, el héroe impulsivo, vehemente y siempre dispuesto a dejarse llevar por sus arrebatos (cf. Jue 15.4-5; 16.3). Su pasión por las mujeres lo hará afrontar todos los peligros y será finalmente la causa de su ruina (cf. Jue 16.16-21).

[6] 14.4 Este comentario muestra que Dios puede valerse de cualquier medio para llevar a cabo sus designios (cf. 2 S 17.14).

[7] 14.9 Aunque estaba consagrado por el voto de los nazareos, Sansón no tiene escrúpulos en comer un alimento que había estado en contacto con un cadáver y que, por lo tanto, era considerado impuro. Véanse Jue 13.13-14 n. e Impureza, impuro en la Concordancia temática ; cf. Lv 5.2; 11.8,24-28,35-36,39-40.

[8] 14.11 Treinta compañeros: En las bodas del antiguo Israel existía la costumbre de designar a algunos jóvenes para que acompañaran y asistieran al recién casado. Aquí el número era tan elevado porque los filisteos desconfiaban de este extranjero.

[9] 14.19 Ascalón: una de las cinco ciudades filisteas, situada a 20 km al nordeste de Gaza y a unos 40 km al sur de Timnat. Véase Índice de mapas.

Torres Amat (1825)



[2] Sansón busca por esposa a una filistea contra la expresa prohibición de Dios. Casi todos los expositores creen que no pecó en eso, pues el verso 4 parece indicar que lo hizo por orden divina. . Deut 7, 3.

[6] La fuerza de Sansón era milagrosa y sobrenatural, aunque Dios la hacía depender del cabello y del nazareato.

[11] Mat 25, 1-13.

[12] Los enigmas o adivinanzas eran comunes entre los egipcios y otros pueblos.

[14] Y comenzaron a rogar a la novia que procurase averiguarlo.

[18] De no haberos valido de mi débil y tímida esposa.

[19] Por la deslealtad de su esposa y mala fe de los jóvenes.

Libro del Pueblo de Dios (San Pablo, 1990)



1. Los "filisteos" eran un grupo de los llamados "Pueblos del mar", procedentes de las islas y costas del mar Egeo. Poco después del 1200 a. C., trataron de penetrar en Egipto, pero fueron rechazados y terminaron por establecerse en las costas de Palestina. Allí se agruparon en torno a cinco ciudades, que formaban la famosa "Pentápolis" filistea. La mayor disciplina militar y el monopolio de las armas de hierro les daban una notable superioridad sobre los israelitas (1 Sam. 13. l9).

Sagrada Biblia (Conferencia Episcopal Española, 2011)

*13-16 Estos capítulos están dedicados por entero a Sansón. Los enemigos de Israel son, esta vez, los filisteos, a los que Sansón hará frente en solitario, sin mandar a un ejército ni contar con su apoyo. La trama de su vida se pone en movimiento con los pormenores de su nacimiento prodigioso; siguen el matrimonio y algunas proezas, hasta acabar con el engaño de Dalila y su muerte en el templo filisteo de Dagón.

Nueva Biblia de Jerusalén (1998) - referencias, notas e introducciones a los libros


NOTAS

14:18 «en la alcoba» hajadrah conj., ver Jue_15:1; TM dice hajarsah ininteligible.

Nueva Biblia de Jerusalén (Desclée, 1998)


NOTAS

14:18 «en la alcoba» hajadrah conj., ver Jue_15:1; TM dice hajarsah ininteligible.